Święto Przemienienia Pańskiego przypomina nam, że Jezus może w każdej chwili odmienić nasz los. Warto więc stanąć w Jego obecności i, tak szczerze z głębi serca, oddać Bogu wszystko to, co boli, co jest zdeformowaniem Jego Miłości i Prawdy w moim życiu.

Święto Przemienienia Pańskiego przypomina nam również prawdę, że przyjdzie czas, w którym Pan odmieni nas wszystkich; nawet nasze ciała w tajemnicy zmartwychwstania uczyni uczestnikami swojej chwały. Dlatego święto Przemienienia Pańskiego jest dniem wielkiej radości i nadziei, że nasze przebywanie na ziemi nie będzie ostateczne, że przyjdzie po nim nieprzemijająca chwała. Świadomość kruchości i przemijania naszego doczesnego życia nie powinna napawać nas smutkiem. Radujmy się! To co w nas jest – jest z Boga!!! A my na Jego obraz jesteśmy stworzeni! Tak więc, przed nami perspektywa Wieczności!

Przemienienie Pańskie to równocześnie nakaz zostawiony przez Chrystusa, to zadanie wytyczone Jego uczniom. Warunkiem naszego przemienienia w perspektywie wieczności jest stała przemiana duchowa. Jesteśmy powołani do nieustannego podejmowania drogi Chrystusa, drogi Ewangelii. W drodze ku wieczności uczeń Jezusa powinien być Mu wierny: myślą, słowem i chrześcijańskim czynem.

Chrystus obiecuje, że będziemy królować razem z Nim tam, gdzie - za Piotrem - będziemy powtarzać: "Mistrzu, jak dobrze, że tu jesteśmy". Warunkiem jest to, abyśmy już teraz pamiętali o tym, co dla nas przygotował Bóg, i abyśmy każdego dnia karmili się Jego Słowem i Ciałem. Takie dążenie do przemiany będzie odpowiedzią na zaproszenie św. Pawła: "Przemieniajcie się przez odnawianie umysłu" (Rz 12, 2).