Potrzebujący - twój skarb na wieczność. Zatroszcz się o niego!
Potrzebujący - twój skarb na wieczność. Zatroszcz się o niego!

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!

Mt 25, 31-46


Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie; błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata.
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? ”.
Król im odpowie: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie”.
Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie? ”
Wtedy odpowie im: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili”.
I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».

 

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

 

Fragment dzisiejszej Ewangelii przedstawia nam opis Sądu Ostatecznego. Znamienne jest to, że Jezus utożsamia się z każdym człowiekiem, którego On sam postawił na drodze naszego życia. Sąd Boga nad nami będzie taki sam, jaki my sprawujemy nad naszymi bliźnimi – „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. Błogosławieństwo lub przekleństwo uzależnione jest od naszego stosunku wobec potrzebujących. Zauważmy, że to właśnie uczynki miłosierdzia co do ciała stają się miarą osądzania. Od ich wypełnienia zależy moja wieczność. Jezus jest obecny wśród nas w każdym człowieku potrzebującym pomocy. Nie możemy o tym zapominać. Trzeba nam uczyć się od Jezusa spojrzenia pełnego miłości. Trzeba nam prosić o oczy i serce otwarte na każdego potrzebującego człowieka. Prośmy o spojrzenie wiary, które pozwoli nam dostrzec Jezusa w każdym napotkanym człowieku. Spójrzmy jeszcze raz na tych, z którymi utożsamia się Jezus. Są to Jego uczniowie, którzy tak jak On stali się ubodzy, upokorzeni i wzgardzeni. Przyjmując ich przyjmujemy samego Jezusa. Ale będąc jednym z nich możemy jeszcze bardziej jednoczyć się z Jezusem i stawać się coraz bardziej podobnymi do Niego. Nasze szczęście wieczne zależne jest od zdolności ujrzenia i umiłowania Go w najbardziej potrzebujących. Dlatego otwórzmy szeroko nasze oczy i serca.

 

ORATIO – MÓDL SIĘ!

 

Panie Jezu, proszę Cię o spojrzenie przeniknięte wiarą i miłością. Daj mi serce gotowe pomagać każdemu człowiekowi a szczególnie temu najbardziej potrzebującemu. Amen



ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

 

Spełnij w najbliższym czasie choć jeden uczynek miłosierdzia wobec ciała.

 

s.M. Damiana Szmidt