Nie zakopujmy talentów
Nie zakopujmy talentów

XXXIII Niedziela Zwykła
„Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane”


LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 25, 14 - 30


Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: «Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem". Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem". Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: "Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem twardym: żniesz tam, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś.  Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!" Odrzekł mu pan jego: "Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów"».
 


MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!


Jesteśmy ludźmi obdarowanymi. Pan nieustannie darzy nas swoimi łaskami. Otrzymaliśmy także dary, które w codzienności mamy pomnażać. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje nam, że można to czynić w różnym stopniu. I ostatecznie nie jest najważniejsze to ile otrzymaliśmy, ale to co z tym zrobiliśmy. Nie pomnażanie talentów, nie dzielenie się nimi możemy dziś śmiało nazwać lenistwem, zaniedbaniem. Takiego człowieka Pan Jezus ostro traktuje w dzisiejszej Ewangelii: „A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". Im więcej człowieka otrzymał, tym więcej ma pomnażać, tym bardziej ma się dzielić. Będzie to wymagało większego wysiłku, ale też i nagroda będzie wielka. Nie zakopujmy swoich talentów. Niech służą one nam i naszym bliskim. Bądźmy hojni w dzieleniu się z innymi tym, co sami otrzymaliśmy. I bądźmy wdzięczni.
Pytajmy dziś siebie:
- co jest moim talentem?
- jakie owoce przynosi moje życie?
- jak pomnażam otrzymany dar?


ORATIO – MÓDL SIĘ!


Panie, dziękuję Ci za to, że mnie tak hojnie obdarowałeś. Dziękuję za wszystkie talenty, które już odkryłem, ale i za te, które dziś może są jeszcze przede mną zakryte. Udziel mi swej łaski, bym potrafił dobrze z nich korzystać i pomnażać je na większą Twoją chwałę i pożytek ludzi. Amen.


ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!


Pomyśl jak w najbliższych dniach pomnożysz otrzymany od Pana talent. Zrób coś bardzo konkretnego.
 
 
s.M. Damiana Szmidt