LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!

Mt 11, 25 -30
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Syn wysławia Ojca, czyli publicznie ogłasza, uznaje dar ofiarowany przez Ojca. Ojciec objawił prawdę tym ostatnim a zakrył ją wobec mądrych i roztropnych. Mądry to ten, który zna rzeczy a roztropny to ten, który nimi kieruje. Ich mądrość jest zupełnie inna od tej, którą głosi Jezus, a która wyrażona została w Błogosławieństwach. Mądrzy i roztropni tego świata nie potrafią jej przyjąć. W ich oczach jawi się ona jako słabość i głupota. Ojciec objawia prawdę o sobie tym, którzy Go pragną i potrzebują. A potrzebuje ten, kto nie ma. Nasze wyrzeczenia, nasze braki, słabości są miejscem udzielania się Boga. Upodobaniem Ojca jest miłowanie dzieci. Jezus cieszy się z tego umiłowania i za nie wysławia Ojca, wskazując nam, że powinniśmy czynić podobnie. Powinniśmy rozradować się tym, że jesteśmy umiłowanymi dziećmi Boga. I co więcej powinniśmy też cieszyć się tym, że inni są tak samo umiłowani przez Niego jak my. A to czasem może sprawiać nam trudność, szczególnie wtedy, gdy myślimy o kimś z kim nie łatwo nam się dogadać, kto może sprawia nam przykrość czy wyrządza krzywdę. Tego samego uczy nas Jezus w przypowieści o Miłosiernym Ojcu, gdy tłumaczy starszemu synowi, że powinien cieszyć się z powrotu tego, który się zagubił. Tylko Jezus zna Ojca. Przyszedł On na świat, by nam Go objawić. Patrząc na Jezusa widzimy Ojca, gdyż to co Jezus czyni, czyni także jego Ojciec. Jezus zaprasza nas do wejścia w miłość Ojca, którą objawia swoim życiem. Jest to zaproszenie do pójścia za Nim. On zaprasza wszystkich, także tych, którzy się oddalili, gdyż zaprasza na ucztę miłosierdzia przeznaczoną także dla nieposłusznych dzieci. Czytamy w tekście, że zaproszenie skierowane jest do utrudzonych i obciążonych. Niewątpliwie takim mogą czuć się ci, którzy wiernie wypełniają Prawo. Ale czy tylko oni? Wydaje się, że jeszcze bardziej czują się tak ci, którzy go nie przestrzegają. Odpoczynek, do którego zaprasza Jezus jest końcem trudu. Sam Bóg, który daje się człowiekowi jest odpoczynkiem. Jarzmo Jezusa jest lekkie i słodkie, bo jest nim miłość. I do nauki tej miłości zachęca nas dziś Jezus. A cechami miłości są : pokora, łagodność, cichość. Zapytajmy siebie podczas tej modlitwy, czy wymienione przez Jezusa cechy miłości są obecne w moim życiu? Czy mogę powiedzieć, że już czegoś nauczyłem się od Niego? Dziękujmy Panu za dzisiejszą naukę i za to, że uczy nas prawdziwej miłości. Prośmy, byśmy byli dobrymi uczniami w Jego szkole.

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serce moje według serca Twego. Niech i ono będzie ciche, pokorne i łagodne.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Przyjdź do Jezusa ze swoimi sprawami, problemami, trudnościami. Ofiaruj Mu je wszystkie a od Niego przyjmij dar prawdziwej miłości i podziel się nią z najbliższymi okazując im łagodność, cierpliwość, zrozumienie …

sM. Damiana Szmidt