LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!

J 14, 15 - 21
Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciel da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. Kto zna przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Miłość Jezusa stanowi centrum życia chrześcijańskiego i do tej miłości wielokrotnie Jezus wzywa każdego z nas. Miłując Go stajemy się tym, kim On jest i możemy miłować innych Jego miłością. Miłość to nie tylko uczucie. Jasno nam to pokazuje dziś Pan Jezus. Kto kocha pokazuje to swoim życiem – kocha przez czyny i prawdę. Można zachowywać przykazania z przyzwyczajenia czy lęku, ale Pan chce byśmy je zachowywali z miłości i do tego nas zaprasza. Nie zostawia nas samych. Obiecuje wstawiennictwo u Ojca, który pośle do nas Ducha Pocieszyciela. A Ten, będzie z nami już na zawsze. Aby Go jednak przyjąć trzeba otworzyć swe serce i pokochać prawdę. Świat, który żyje w kłamstwie nie może przyjąć Ducha Prawdy. Uczniowie Jezusa znają Ducha, gdyż kontemplują to, co uczynił Jezus. Duch zamieszkał wśród nich poprzez Jezusa. Jezus zapowiada, że nie zostawi nas sierotami. Sierota to osoba pozbawiona tego, co jej się należy z natury. Odejście Jezusa jest jednocześnie Jego przyjściem do nas, Jego życiem w nas przez Ducha. Jezus posiada w sobie życie, które zwycięża śmierć i my to życie dziedziczymy. Duch wszystkiego nas nauczy, objawi nam prawdę o Ojcu i Synu, o ich relacji i miłości. „Kto ma przykazania, ten Mnie miłuje” – mieć przykazania oznacza przyswoić je sobie, żyć nimi. Zachowując przykazania wyrażamy swoją miłość do Jezusa. Miłość jest źródłem i kresem zachowywania przykazań. Jeśli miłość sprawia, że żyjemy jak Jezus, to życie na Jego wzór jest realizacją miłości. Ojciec kocha wszystkich, bez względu na to czy odwzajemniają tą miłość czy tez ją odrzucają. Jednak tylko ten, kto miłuje Syna i zachowuje Jego przykazania doświadcza miłości Ojca do siebie. Również Syn miłuje nas od zawsze, nawet jeżeli tak jak Piotr się zaprzemy czy jak Judasz zdradzimy. Kto kocha poznaje miłość jaką Syn jest kochany. Bez miłości do Jezusa nie można poznać ani Jego, ani Ojca, ani Ducha. Miłość wszystko wyjaśnia. Otwierajmy więc nasze serca na miłość Boga i odwzajemniajmy ją naszym życiem.

ORATIO – MÓDLĘ!

Panie, proszę pokornie o dar prawdziwej miłości. Takiej, która wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję. Miłości o której pisz św. Paweł, że jest cierpliwa, wierna, wyrozumiała … proszę Panie, napełniaj wciąż moje serce Twoją miłością. Ucz mnie zachowywać Twoje przykazania, nie z lęku czy przyzwyczajenia, ale z miłości.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Zrób sobie dziś rachunek sumienia w oparciu o przykazania miłości. Zapytaj siebie na ile je realizujesz i dlaczego to robisz? Czy motywem Twojego życia przykazaniami jest miłość? A może jeszcze dostrzegasz w sobie lęk, przyzwyczajenie? Postanów sobie w najbliższym czasie uczynić cos bezinteresownie, kierując się prawdziwą miłością.

sM. Damiana Szmidt