W czasie tegorocznego czuwania na Jasnej Górze podjęliśmy Duchową Adopcję Dziecka Poczętego, z czego bardzo się cieszymy.

Postanowiliśmy rozpowszechnić tę modlitwę również w naszej parafii. Za zgodą księdza proboszcza, uroczyste rozpoczęcie Duchowej Adopcji i złożenie przyrzeczeń odbędzie się 25 marca na porannej i wieczornej mszy świętej. W Częstochowie dostaliśmy obrazki Matki Bożej Częstochowskiej z modlitwą codzienną Duchowej Adopcji, które otrzymają osoby przystępujące do tego dzieła.  

Zachęcamy wszystkich do podejmowania tej modlitwy, dzięki której możemy realnie uratować jedno ludzkie życie. Zazwyczaj modlitwa Duchowej Adopcji rozpoczynana się w uroczystość Zwiastowania NMP, a jej zakończenie świętujemy w dzień Bożego Narodzenia (25 III – 25 XII). Każdy inny dzień jest jednak równie dobry, by zacząć walkę o ocalenie dziecka. Zachęcają nas do tego słowa św. Jana Pawła II: „Walczcie, aby każdemu człowiekowi przyznano prawo do urodzenia się… Nie zniechęcajcie się trudnościami, sprzeciwami czy niepowodzeniami, jakie możecie spotkać na tej drodze. Chodzi o człowieka i nie można  w tej sytuacji zamykać się w biernej rezygnacji."

Ewa i Krzysztof Buglowie ze Stowarzyszenia Rodzina bł. Edmunda Bojanowskiego

Duchowa adopcja dziecka poczętego

Duchowa adopcja jest zadaniem dla wszystkich, którzy pragną działać na rzecz ocalenia poczętego życia. Przyczynia się ona do większego zaangażowania katolików w obronę nienarodzonych, pomaga również na nowo odkryć i zrozumieć wartość każdego ludzkiego życia. Dziewięciomiesięczna modlitwa w intencji nieznanego dziecka prowadzi również do pogłębiania życia duchowego, jest praktyką miłości Chrystusowej i żywym świadectwem wiary. Nasza modlitwa broni życia istoty niewinnej i najbardziej bezbronnej. Osoby duchowo adoptujące, wypraszają u Boga dar miłości rodzicielskiej i pozostawienie przy życiu poczętego dziecka oraz prawe i godne życie po jego narodzeniu.

Do modlitwy duchowej adopcji możemy dołączyć dodatkowe postanowienia np.: częstą spowiedź, Mszę św., Komunię św., adorację Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walkę z nałogami, pomoc potrzebującym, cierpienie i inne dodatkowe modlitwy (litanie, Koronkę do Miłosierdzia Bożego).

Obowiązki adopcyjne: 

                                                 
Duchową adopcję rozpoczyna się od wypowiedzenia słów  przyrzeczenia, które powinno być złożone w uroczysty sposób w kościele: „Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, Wszyscy Aniołowie i Święci, Wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy nienarodzonym, postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia (podajemy datę) biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Amen.”

Zobowiązaniami adopcyjnymi są:

1 tajemnica różańca, moje dobrowolne postanowienie (jeżeli oczywiście chcemy je podjąć, bo nie musimy tego robić), a także modlitwa, którą będę odmawiać każdego dnia: „Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, „Człowieka Zawierzenia”, który opiekował się Tobą po urodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem(am), a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.”

I podkreślmy, że dla ważności Duchowej Adopcji koniecznymi są tylko: codzienne odmówienie powyższej modlitwy i 1 dziesiątka różańca. Dodatkowe postanowienia mogą być, ale nie muszą. Jeżeli jednak chcemy się zobowiązać do jakichś dobrych uczynków, pamiętajmy, że możemy wybrać właściwie każdy z nich: od częstej komunii św. i spowiedzi, przez post, aż do pomocy charytatywnej i upowszechniania samej „Duchowej Adopcji”. Ostatecznie jednak dokonajmy wyboru takiego czynu, co do którego mamy pewność, że damy radę go spełniać przez całe 9 miesięcy!
W ten sposób (czynem i modlitwą) będziemy chronili jakieś nieznane nam dziecko.

Katarzyna Koza ze Stowarzyszenia Rodzina bł. Edmunda Bojanowskiego