A więc jak to w końcu jest? Czy Bóg naprawdę wszystko widzi? A jeśli widzi to w jaki sposób patrzy? Nasze postrzeganie tego, jak Bóg nas "widzi," będzie zależało od naszego obrazu Boga, które nosimy w naszych sercach.

Bóg nie patrzy tak jak człowiek

"Bóg wszystko widzi" – to zdanie może wywołać przeróżne reakcje. Jedni odetchną z ulgą w poczuciu, że są bezpieczni w zasięgu wzroku miłującego Ojca, drudzy otworzą oczy z przerażeniem, innym może to być zupełnie obojętne... A więc jak to w końcu jest? Czy Bóg naprawdę wszystko widzi? A jeśli widzi to w jaki sposób patrzy? Ktoś powie "Tak... Gdyby naprawdę wszystko widział, to by musiał stracić wzrok, gdyby zobaczył moje wszystkie grzechy!" Musimy jednak pamiętać, że Bóg nie patrzy tak jak człowiek. Bóg widzi nas zupełnie inaczej, niż nam się wydaje. On na nas patrzy z miłością. Co więcej, widzi nas takimi jakimi będziemy w Jego Królestwie, a więc świętymi, uformowanymi na kształt Jego umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa. Nasze postrzeganie tego, jak Bóg nas "widzi," będzie zależało od naszego obrazu Boga, które nosimy w naszych sercach. Obraz ten niestety często jest nieprawdziwy, gdyż postrzegamy Boga Ojca przez pryzmat naszego ziemskiego taty, który przez to, że jest tylko człowiekiem, nie zawsze idealnie podołał zadaniu bycia ojcem. A co jest najlepszym lekarstwem na zafałszowany obraz naszego Niebieskiego Ojca? Oczywiście, Pismo Święte! Przyjrzyjmy się więc paru przykładom spojrzenia Boga zaczerpniętym z natchnionego Pisma.

Dostrzega niedolę - Hagar

Już w I Księdze Pisma Świętego możemy znaleźć Boga, który widzi ludzką biedę i cierpienie. Kiedy Hagar stała się żoną Abrama i poczęła mu dziecko, zaczęła lekceważyć Saraj. Saraj więc upokorzyła Hagar tak bardzo, że ta uciekła na pustynię. Tam odnalazł ją Anioł Pański, który zapowiedział jej, że rozmnoży jej potomstwo, następnie rzekł: "Oto jesteś w ciąży i urodzisz syna i nadasz mu imię Izmael, gdyż Pan dostrzegł twoje upokorzenie"(Rdz 16,11)- Bóg zauważa cierpienie, które ją dosięgło, mimo, iż nie była z narodu wybranego, była egipcjanką. Bóg objawia się tu jako nie mający względu na osobę, jest współczujący, dobry, widzi niedolę człowieka. Co więcej, Hagar nazywa Boga: "Ty jesteś Bogiem, który mnie widzi". Bóg więc dostrzega każdego człowieka, nikt nie jest Mu obojętny.

Patrzy na nasze życie – Dawid

Kolejne przykłady pochodzą z Księgi Psalmów. W Psalmie 10 czytamy: "A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce". Dawid ukazuje nam Boga, który zauważa nasze bolączki i który chce nam pomóc, pragnie wziąć nas pod Swoją opiekę, a więc Jego spojrzenie jest pełne zatroskania o nas, jest pełne miłości. Z kolei, w Psalmie 139, Dawid ukazuje Boga, który jest zainteresowany człowiekiem, nieustannie patrzy co robi: "Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję. Z daleka przenikasz moje zamysły, widzisz moje działanie i mój spoczynek"(w. 2-3). Bóg bacznie patrzy na to co robię, jak żyję, patrzy z troską i zaciekawieniem. Nie jest Mu obojętne co mi się przydarza każdego dnia. W tym samym Psalmie czytamy: "Mnie w zalążku widziały Twoje oczy"(w.16) - w zalążku! A więc byliśmy dla Niego już ważni wtedy, kiedy poczęliśmy się w łonie naszych matek, już wtedy z ojcowską czułością i miłością czuwał nad nami.

Ujrzał człowieka - Jezus

Sięgnijmy jeszcze na koniec do Nowego Testamentu, aby sprawdzić jak Jezus, który jest obrazem Boga Ojca, patrzał. Przeglądając momenty powołania od razu możemy zauważyć, że przeważnie na początku pojawia się słowo "ujrzeć": (Mt 4, 18) "Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, [Jezus] ujrzał dwóch braci (...)," (Mt 4,21) "A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci (...)," (Mt 9,9) "Odchodząc stamtąd, Jezus ujrzał człowieka imieniem Mateusz (...)." Co to musiało być za spojrzenie! Aż nie sposób sobie wyobrazić. Jezus tak popatrzał, że oni natychmiast byli w stanie opuścić wszystko i pójść za Nim, porzucić swoje dotychczasowe zabezpieczenia, swoje rodziny i podążyć w nieznane. Jezus również dostrzega człowieka chorego, potrzebującego i pragnie go uzdrowić: "Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra. Ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła" (Mt 8, 14-15), "Gdy Jezus ujrzał go [chromego] leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?»" (J 5, 6), "Jezus, przechodząc obok, ujrzał pewnego człowieka niewidomego od urodzenia. (...) rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» (...) On więc odszedł, obmył się i wrócił, widząc" (J 9). To tylko kilka przykładów tego jak Jezus dostrzega naszą ludzką niedolę, jak nie jest obojętny na cierpienie człowieka.

Boże spojrzenie i moje życie

Przykłady pełnego miłości i troski spojrzenia Boga jak i Jego Syna można by było mnożyć i mnożyć, ale myślę, że każdy z nas może sam poszukać i samemu odkrywać jak nasz Niebieski Ojciec na nas patrzy i przez to doświadczyć oczyszczenia Jego obrazu w naszych sercach. Warto zadać sobie pytanie: jak Bóg na mnie patrzy? Czy w ogóle wierzę, że On mnie widzi? Jakie jest Jego spojrzenie?