Paradoks życia z Bogiem
Paradoks życia z Bogiem

Świadome, że Chrystus stanowi centrum życia zakonnego i jego działalności, poświęcamy jak najwięcej czasu na modlitwę, aby wyrazić Bogu swoją miłość, a przede wszystkim, aby doświad­czyć Jego bliskości i Boskiej miłości.

Konstytucje 61

 

Gdy człowiek chce okazać miłość drugiemu człowiekowi, szuka różnych sposobów:

- czy to miłe słowo,

- czy to uśmiech, podarunek,

- czy to bukiet kwiatów, czy telefon itd…


Aby wyrazić Bogu swoją miłość chce poświęcić czas na rozmowę z Nim - na modlitwę,

na przebywanie w Jego obecności. I tu zachodzi owa niesamowita tajemnica.

Poświęcając ten czas Bogu, mogę powiedzieć, że coś daję od siebie, jednak końcowy efekt jest taki, że to ja zostaję obdarowana Bożą bliskością, prowadzeniem i miłością. 

 

s.M. Lidia Białkowska

Poprzednia
Z Konstytucji Sióstr Służebniczek NMP NP
7 z 31
Następna
Dysponować Do każdego i każdejUwielbienieZ naszych Konstytucji Nie szukać swegoMiejsce wyznaczone przez BogaParadoks życia z BogiemUbóstwo sprawia cudaTrwale i bezpiecznieWyrzeczenieMisjonarkaJedyne dobroPrzebaczenieMiłość wzajemnaDawać siebieŹródło życiaDla ChrystusaSłuchaj IzraeluWiernośćZanurzenie w BoguPrzewodniczkaNie ma innej drogiZ BogiemModlitwaDrugi człowiekWspólnota drogąPrawdziwa służbaŻyć we wspólnocieUbóstwoOfiaraChrystus Sługa